اخیرا تعدادی از سایت‌ها و خبرگزاری های ایرانی خبری را به نقل از هشدار ناسا مبنی بر غیر قابل سکونت بودن ایران تا ۳۰ سال آینده منتشر کردهاند
این خبر ابتدا در وب سایت arover.net منتشر شده است؛ سایتی که حوزه تخصصی آن انتشار اخبار حوزه رمز ارزهاست و درکنار آن مطالب مربوط به انرژی را هم منتشر میکند.
وب سایت arover.net در مطلب خود از یکی از پست های وب سایت Ask NASA Climate استفاده کرده است که در پستی که در اسفند ماه ۱۴۰۰ منتشر شده بود به بررسی مناطقی میپردازد که گرمایش زمین میتواند منجر به مشکلات زیستی شود؛ این مطلب نیز به بررسی و تشریح یکی از تحقیقات علمی ریموند و همکارانش در دپارتمان علوم زمین و محیط زیست دانشگاه کلمبیا آمریکا میپردازد که در سال ۲۰۲۰ انجام شده بود
نه درمقاله آقای ریموند و نه در وب سایت ناسا یا arover هیچ اشاره ای به نام ایران نشده است و مقاله مذکور نیز مربوط به پیش بینی دمای حباب تر قابل تحمل برای انسان است.
دمای حباب‌تر یا Wet-Bulb Temprature در واقع دمایی است که از یک دماسنج پیچیده شده در پارچه خیس که در معرض هوا قرار گرفته است خوانده میشود. آقای ریمون و همکارانش در این تحقیق برای اولین بار به مطالعه دمای حباب تر و اثر آن بر موجودات زنده پرداختند و پیش بینی کردند که در صورتی که این دما به ۳۵ درجه سلسیوس برسد؛ انسان توان تحمل آن را ندارد.
در این تحقیق نیز صراحتاً اشاره شده است که پیش بینی دمای حباب تر در آینده امری پیچیده و دشوار است؛ زیرا که عوامل بسیاری به آن بستگی دارند. با این حال از داده های مختلف آب و هوایی پیش بینی میشود که زمین در سال های اینده با یک بحران گرمایی مواجه شود و آسیا، آفریقا، آمریکای جنوبی، آمریکای شمالی و منطقه خلیج فارس را به شدت درگیر میکند.
آقای ریموند در مقاله خود مینویسد که طی ۳۰ الی ۵۰ سال آینده، آسیب پذیر ترین مناطق شامل آسیای جنوبی، خلیج فارس، دریای سرخ، شرق چین و بخش هایی از جنوب شرقی آسیا و برزیل است.
مساله گرمایش زمین یکی از مسائل جدی روز در دنیا میباشد که امروزه علاوه بر محافل صنعتی؛ در سطوح سیاسی مطرح میشود. یکی از جدی ترین اقدامات دولت ها برای اتخاذ سیاست هایی جهت پیش گیری از دچار شدن زمین به این وضعیت بحرانی اقدام به توافق قراردادی موسوم به یادداشت پاریس بود که در ارتباط با کاستن گازهای گلخانه ای ، سازگاری و امور مالی بود که بین ۱۹۵ کشور در سال ۲۰۱۵ تصویب شد؛ پیمانی که قبل از فرارسیدن زمان اجرای آن با تصمیم آمریکا برای خروج از آن با یک مشکل جدی مواجه شد.
در هر حال، مساله گرمایش زمین این روز ها یکی از مسائل بسیار مهم در کشورهای مختلف است؛ و بزرگترین مقصر آن کشور های صنعتی هستند که سهم بالایی در انتشار دی اکسید کربن دارند (تصویر ۱۰). آنطور که دانشمندان پیش بینی کرده اند ادامه این وضعیت تا ۷۰ سال آینده تمام جهان را درگیر میکند که منجر به مشکلات عدیده ای اعم از خشکسالی، کمبود آب شیرین، بالا آمدن سطح آب اقیانوس ها و … میشود.
اما با این حال در اخبار منتشر شده که نام ایران، بحران ۳۰ سال آینده و منتسب کردن آن به اسم ناسا را شاهد بودیم باید گفت که رسانه ها در انتشار این اخبار دقت کافی را به خرج نداده اند؛ زیرا که اصل مقاله مورد بحث درباره پیش بینی آینده نبوده و در واقع برای نتیجه گیری دقیق وضعیت آینده نیاز به داده های بیشتری وجود دارد.
